Het is weer voorbij die mooie zomer… Nou ja, niet helemaal, maar we gaan toch richting het einde. De zomervakantie is zo goed als afgelopen. Het werk gaat is weer begonnen en we gaan richting de herfst.
Dat betekent zomerprojecten aan de kant en kom maar op met het herfsthaakwerk. Tenminste hier in huis dan. Voor mijn jongste dochter ben ik bezig met het haken van een poncho. In zandkleuren met een rood en geel accent. Heerlijk voor die tussenliggende periode, waarin het ‘s ochtends koud is, maar ‘s middags nog aardig warm kan worden.
Mijn dochter heeft op dit moment nog een leeftijd waarop ik haar bijna alles aan kan trekken, dus op haar kan ik mij nog mooi uitleven. Mijn oudste dochter pubert al heerlijk en gaat echt niet rondlopen met iets dat mama gehaakt heeft. Stel je voor zeg.
Het leukste van het haken van een poncho vind ik altijd de afwerking. Ik kan helemaal blij worden van het toevoegen van kwastjes en pompommetjes. Dat haalt de poncho vaak net op en geeft er een vrolijke twist aan. Ook al iets waar ik mijn oudste dochter niet blij mee maak.
Ik vind het altijd heerlijk rustgevend. Het knippen van draadjes en dan bevestigen aan je haakwerk. Ik word er helemaal zen van. Het vervelendste vind ik, het naderhand knippen van de kwastjes op een lengte. Dit lukt nooit helemaal, maar toch wil je dit zo goed mogelijk doen.
Mijn advies. Knip zo recht mogelijk en blijf niet te lang doorknippen. Je houdt anders geen kwastje over en bij het dragen zie je het echt niet als ze niet even lang zijn.
Ik ga verder met mijn monnikenwerk. Dan is de poncho in ieder geval voor de herfst klaar. Ik ben benieuwd naar jullie herfstprojecten.
