Hobby’s zijn leuk. Haken is het allerleukst. Fantastisch hoe je van een bolletje wol alles kunt maken wat je maar wilt. Alles kan en niets moet. Of je nou een deken haakt of een mandala of een knuffel, het kan allemaal. Er is alleen een probleem. Waar laat je alle gehaakte spullen?
Nou zie ik zelf het probleem niet zo. Mijn inziens valt het best nog wel mee met het aantal gehaakte spullen hier in huis. Mijn gezinsleden zien dat toch anders. Het zijn ook altijd dezelfden die ergens over moet zeuren. Maar eerlijk toe gegeven; toen zij al mijn haakwerk op een stapel begonnen te leggen, bleek mount Everest er niets bij te zijn.
Nou heb ik mijn gehaakte spullen netjes over het hele huis verdeeld. Op elk bed ligt wel een gehaakte deken. Alle amigurumi leg ik gewoon bij mijn jongste dochter op de kamer. Die kan toch geen nee zeggen tegen knuffels. De kussens gooi ik nonchalant op de bank en de truien e.d belanden in de kledingkasten.
Het lijkt aardig onder controle, maar in de praktijk beginnen de bedden, kasten en banken toch vol te raken. Mijn jongste dochter ben ik al een tijdje kwijt, die ligt waarschijnlijk ergens onder de stapel knuffels in haar bed verstopt.
Mijn gezinsleden vonden in ieder geval tijd voor een interventie. Er moest ingegrepen worden. Of ik moest stoppen met haken. Echt niet dus. Of ik moest een aantal van mijn gehaakte spullen afstaan.
Dat laatste natuurlijk ook liever niet, maar het altijd nog beter dan de eerste optie.
Tja, rest alleen nog de vraag waar ga ik met mijn gehaakte spullen naar toe. Misschien toch maar eens een kraampje huren en daar wat te koop aanbieden. Heb ik in ieder geval weer geld voor garen. Ook zouden enkele van de knuffels die nu het bed van mijn dochter bedelven, gedoneerd kunnen worden aan een goed doel. Daarnaast ga ik spontaan maar eens wat weggeven en vrienden en kennissen.
Mijn huis moet weer leger. Voordeel hiervan is, dat er weer ruimte komt voor nieuwe haakprojecten.
